Ietwat verlaat, maar het verslag moet natuurlijk wel afgerond worden.

Dag 6, Karlstad

St Raw in Oslo was geweldig. Noorse sushi, waarbij alles zoals dat met sushi hoort kakelvers bereid werd. Geen menukaart, dus je krijgt gewoon wat zij in gedachten hebben, en dat was een prima keuze. Het Amerikaanse gezin naast ons had er wat meer moeite mee, en onderwierp de arme ober aan een kruisverhoor over zowel de inhoud van het menu als de prijsstelling.
’s Ochtends zijn we nog even teruggelopen naar het Vigeland park om wat foto’s te maken en daarna zijn we naar het Thor Heyerdahl museum geweest. In ieder geval 50% van de posse vond het geweldig, de andere 50% kon het niet heel erg boeien. Omdat er toch ook naar de volgende halte verplaatst moest worden zijn we op een gecombineerde LPG-jacht annex verplaatsing naar Zweden gegaan. Het werd maar weer eens bevestigd dat de overenthousiaste verhalen dat het een makkie zou zijn om volledig op LPG te rijden ietwat optimistisch zijn. Het eerste station verkocht geen LPG meer, en het daar dichtstbijzijnde station (30km verderop) bleek een boerderij te zijn waar geen kip te bekennen was. Daarnaast was het hier sowieso waarschijnlijk onmogelijk om met PIN te betalen. Dan ben je dus blij als je ook gewoon op benzine kunt rijden.
Karlstad bleek zoals verwacht een slaapstad te zijn waar weinig te beleven viel. Prima als tussenstop, maar deprimerend als je er twee weken vakantie hebt geboekt. Gelukkig maakte het fraaie weer veel goed.

Bekendste beeld van het Vigeland park

Passing the border

Dag 7, Enkoping/Vasteras

Op deze dag gingen we eindelijk op weg naar ons einddoel. De meeting-der-meetings, de ultimate open-air mancave Big Power Meet. Na op de heenweg al een eerste tussenstop in Vasteras gemaakt te hebben om sfeer te proeven, reden we aan het begin van de middag door naar Enkoping om in te checken bij het hotel en Marcel en Barry op te pikken. Uiteraard hebben we de rest van de middag en avond in Vasteras doorgebracht, al filerijdend en cruisend, en ons verbazend over wat er zoal nog meer rondreed. ’s Avonds laat nog even wat gegeten en een biertje gedronken tegenover het hotel.

Auto wassen in de aanloop naar Vasteras
Dag 8, Enkoping/Vasteras

De hele dag in Vasteras! Eerst natuurlijk 5km kraampjes met onderdelen en prullaria langs, en daarna het terrein over om auto’s te kijken. Vanaf het eind van de middag kwam het cruisen goed op gang en konden we aansluiten in de aanzienlijke file. Nu viel ook echt goed te bewonderen hoe groots en uitgebreid dit spektakel is: Naar verluidt waren er deze dag 17.000 auto’s en 50.000 toeschouwers langs de kant.
Na 3.5 uur in de file bleek zelfs de Caddy niet van staal, en waren we een van de velen die met een oververhitte motor tot stilstand kwamen. Dat gaf mooi de gelegenheid om nog een hamburger en patat naar binnen te werken en het langsrijdend wagenpark te bewonderen. Waarvan de meesten ook noodgedwongen met de motorkap open reden.
’s Avonds laat nog naar een van de vele submeetings geweest waar volop burnouts werden gedaan. Altijd leuk om te zien dat het net goed gaat. Of niet, zoals de Challenger waarvan de voorremmen in de fik gingen.
Minpunt was wel dat de organisator aan het eind van de dag beroofd is van de dagopbrengst. Het lijkt erop dat er na 39 keer een eind gaat komen aan dit geweldige evenement…

Dag 9, Kopenhagen

’s Ochtends abfahrt richting huis! Omdat 1500km gewoon erg ver is met de Caddy hebben we een tussenstop in Kopenhagen gepland. Bij aankomst uiteraard even langs de kleine zeemeermin. Bij terugkomst bij de auto startte deze niet: De diagnose was snel gesteld (geen ontsteking), maar de oplossing was wat lastiger. Gelukkig bood de Deense ANWB uitkomst, en bleek door de oververhitte motor de kabelboom van o.a. de ontsteking wat smeltsporen te vertonen. Na het aanleggen van een bypass konden we naar ons nachtverblijf, wat bij aankomst een heel fraai vijftiger jaren motelcomplex bleek te zijn, compleet met diner!

Wittrup motel

Dag 10, Amsterdam

Met de oortjes in de nek naar huis gereden, 2130 thuis!

Dag 1 Osnabruck, Duitsland

Niets is zo fijn om na een dag hard werken met je laatste krachten de zeiknatte hoes van de Cadillac te pulken om deze klaar voor wederom een Grote Reis te maken. Nadat we alle spullen die we dachten voor een weekje nodig te hebben in de Caddy gemieterd hadden vertrokken we naar Osnabruck voor onze eerste tussenstop. Onderweg een snorrende Caddy met alleen af en toe een buitje. Helaas betekent een dergelijke snelle abfahrt natuurlijk dat het diner ergens onderweg genoten moet worden, en dan ontkom je bijna niet aan de grote M. En het moet gezegd, ook de daar geserveerde wrap was weer ongekend smerig. Het hotel in Osnabruck was daarentegen prima, met zelfs een gratis keurig ontbijt.

Dag 2 Aalborg, Denemarken

Vroeg opstaan, want we hadden een kleine 700km voor de boeg naar het noorden van Denemarken. Met een uitgekiend LPG plan konden we nog vlak voor de grens de Caddy met LPG volgooien aangezien Denemarken een redelijk maagdelijk land op de LPG-kaart is. Gelukkig drinkt-ie ook van die loodvrije ontvetter, dus konden we zonder kleerscheuren het hotel in Aalborg bereiken. Wat onderweg opviel was dat zowel Denemarken als de Denen veel overeenkomsten hebben met Nederland en de Nederlanders. In het hotel werd ons 20% korting geboden op het restaurant, maar een snelle blik op Tripadvisor deed vermoeden dat deze korting bij lange na niet op zou wegen tegen de Tibetaanse Buikloop die we daar op zouden kunnen lopen. Daarom maar weer even de auto ingegaan om bij het legendarische Fellini van een copieus diner te genieten. Aangezien de Cadillac met een schoenlepel in een parkeergarage gemanoeuvreerd was hebben we dit een alcoholvrije editie laten zijn. Teleurstellend, temeer daar er in de omgeving van het restaurant achteraf voldoende parkeerplaatsen bleken te zijn.

Op de terugweg mochten we de eerste storing in het ragfijne mechaniek van de Caddy constateren, want dit keer werkte het dimlicht ineens niet meer. En behalve dat het niet werkte werd deze storing akoestisch begeleid door vrolijk geknetter en klapperende relais. Uiteraard is onder dit soort hoogspanning de crew op z’n best, en werd er zonder verlichting vol gas teruggereden naar het hotel om aldaar de storing met behulp van alle aanwezige apparatuur (50% van de kofferbak innemend) te herstellen.

Kleine prutgarages daar. En je dimlicht gaat er nog stuk van ook.

Dag 3 Sandefjord, Noorwegen

Ook in het hotel in Aalborg werd een keurig inbegrepen ontbijt geserveerd. Als je de jengelende kinderen en prutsoplossing met thee in een lekkend thee-ei even wegdenkt zou je bijna van een aangenaam ontbijt kunnen spreken. Na deze fijne start stuurden we de Cadillac richting Hirtshals om aldaar de Colorline speedboat naar Noorwegen te nemen. Het was even manoeuvreren om de auto aan boord te krijgen, maar eigenlijk is het allemaal prima geregeld. Van tevoren hadden we natuurlijk visioenen dat we met zuidwesters op de elementen zouden moeten trotseren, maar de werkelijkheid was dat we veilig in de businessclass (ver afgeschermd van de om een zitplaats vechtende burgers medepassagiers) de vier uur hang- en wachttijd konden doorbrengen.

Na een rustige overtocht konden we meemaken hoeveel tijd het kost om tien rijen auto’s langs een douanepost te manoeuvreren. Ondanks het redelijk beschaafde niveau van de overwegend Scandinavische automobilisten blijkt het dan toch niet te voorkomen dat er na twintig minuten wachten nog wat beter duw- en trekwerk in zo’n file ontstaat. Na het ontschepingsritueel hebben we de snelweg gelaten voor wat-ie was en onze eerste kilometers op Noorse grond via het B-wegennet afgelegd. Alhoewel de titel ‘fjorden’ waarschijnlijk wat teveel eer is hebben we toch langs fraaie waterpartijen en rotsformaties gereden op weg naar ons hotel in Sandefjord.

Bij aankomst bij het hotel werden we opgewacht door de plaatselijke schijnbaar vermogende bevolking. Vermogend, omdat ze ondanks de bierprijzen (Corona is tien Euri…) in danige toestand op het terras naast het hotel zaten. Onder hun luidkeelse aanmoedigingen konden we de Caddy voor het hotel parkeren. Helaas liet de co-pilote bij het uitstappen de deur uit haar handen waaien: Lakschade aan de pas gespoten deur dus, en het voorspatbord van de ernaast staande Kia bijkans doormidden gekliefd. Na enkele kleine binnensmondse uitingen van lichte teleurstelling hebben we maar weer eens de koninklijke weg bewandeld en een keurig briefje onder de ruitenwisser van het getroffen voertuig achtergelaten.

’s Avonds hebben we gegeten in de door Tripadvisor aangeraden Chinees. Ongetwijfeld zal het onze ongelukkige menukeuze zijn geweest, maar werkelijk alles kwam uit de frituur. Ondanks dat het wel lekker was vervolgde we onze wandeling langs de haven met het gevoel dat we drie complete bittergarnituren naar binnen hadden gewerkt.

Wachtend op de boot. De L staat voor Larvik.

Een hele colonne van deze voertuigen ging mee aan boord

Caddy past er moeiteloos tussen

Dag 4, Oslo

Na een geweldige nachtrust toch weer bijtijds wakker. Niet in de laatste plaats doordat het hier nog voor 0400 volledig licht is, en de biologische klok daar danig door verstoord wordt. Na het ontbijt zijn we naar het walvismuseum geweest. Dat klinkt natuurlijk behoorlijk mutsig, en dat is het dan ook. Niettemin fraaie verhalen over de walvisvangst (tot 1968) zonder het daarbij te verheerlijken of te romantiseren. Net toen we wel zo’n beetje uitgewalvist waren belde ons Noorse Kia slachtoffer, en konden we de schade fatsoenlijk afhandelen.

Na het opvijzelen van ons Noors bij het invullen van de formulieren bleek de zon inmiddels volop te schijnen, en kon zowaar voor het eerst de kap naar beneden. Na een kort gevecht met de TomTom (de tolweg naar Oslo is niet helemaal te vermijden) maakten we een prachtige rit naar Oslo langs allerhande Noorse binnenwegen. In Oslo zitten we inmiddels in een prachtig hotel waar de Caddy goed te parkeren valt en wat toch op loopafstand van alle hoogtepunten zitten Na aankomst hebben we een eerste verkenning gedaan, en het blijkt echt een hele leuke stad te zijn. Veel bijzondere kunstobjecten op straat, alles redelijk autoluw, en een compacte binnenstad waarbij alles goed te belopen is. ’s Avonds tot grote vreugde van 50% van het gezelschap bij TGI kunnen eten, dus die is ook weer afgevinkt. Morgen naar het park-met-de-beelden waarvan de naam even vergeten is en mogelijk enkele musea; overmorgen naar Zweden. En het weer is ondertussen prachtig geworden!

Dag 5, Oslo part II

Vandaag zijn we naar het Vigeland park geweest met bijbehorend museum. Erg mooi, maar je struikelt er wel over de veelal Japanse toeristen. De toeristenindustrie bestaat hier sowieso grotendeels bij de gratie van aanmerende cruiseschepen waarna de geindoctrineerde passagiers in bussen worden gejaagd en langs de bezienswaardigheden worden gesleurd. Na het park zijn we onder een heerlijk zonnetje rustig naar de haven gelopen waar we een mini-cruise door de haven hebben gemaakt. Uiteraard voer in eerste instantie de boot net voor onze neus weg, maar anderhalf uur wachten is onder deze omstandigheden ook geen straf. Valt er dan verder niets te melden over deze dag? We kunnen in algemene zin constateren dat het aantal Tesla’s in Amsterdam in ieder geval compleet in het niet valt bij wat er hier rondrijdt. Sowieso is zeker 10% van alle auto’s elektrisch, ook de Leaf’s en i3’s vliegen je om de oren. Een andere opmerkelijke constatering is dat we zowel in Denemarken als Noorwegen nog nergens contant geld nodig hebben gehad en alles hebben kunnen pinnen. Dat gezeur met geld wisselen is dus ook overbodig geworden.

Vanavond eten we bij St Raw, een sushi restaurant dat op Tripadvisor hevig aanbevolen wordt. En gelukkig is het nog het hotel restaurant ook, dus we hoeven de deur niet eens uit.

Cadillac tactisch geparkeerd voor het hotel

Mooie fontein

Oslo Opera house van erg fraai marmer

Als erkend hipsters beginnen wij nu ook selfies te maken. Wat ongetwijfeld betekent dat het alweer hopeloos ouderwets is.

Met de fraaie fontein

Vertalen in je lokale taal kun je ook overdrijven

Oslo city hall waar ook de Nobelprijzen worden uitgereikt

Fontein in het Vigeland park, tactisch met 1/60e sluitertijd gefotografeerd