Dag 13, Gardameer en afscheid

De finale. Het afscheid. De zwanenzang. De ontknoping. Au revoir.

Vandaag stond in het teken van Het Grote Niets. Slechts een laatste etappe van Padova (of Padua, still unsure) naar het Gardameer, en dan Ultiem Onthaasten. Met een relaxte ontwaakftijd en rustig ontbijt stapten we met dit doel voor ogen in de macchina om ons naar het Gardameer te brengen. Uiteraard was ook dit ritje net even te kort, dus kozen we voor de extended version via Garda en de oevers van het meer. Daar konden we kennismaken met de specifieke karakteristieken van het Gardameer. Kort samengevat: Torremolinos en Chersonissos samengepakt in een lang lint van zeer ernstig toeristisch vermaak. Daarbij bulkt het nog van de Duitsers en Nederlanders ook. Godzijdank ligt ons hotel (met eigen parkeerplaats, ook een must have in deze contreien) net 200m buiten de dangerzone, en konden we in ieder geval gewoon uitstappen en de koffers naar binnen brengen.

Na korte rust waren onbekende krachten binnen de minigruppe toch weer in staat om de boel in beweging te brengen, en dat kon niet anders betekenen dan Koffie. Op zoek naar een passend etablissement (inmiddels ruimschoots in de danger zone) kwamen we bij een prima hamburgertent terecht, en werd het koffieplan naadloos ingewisseld voor een lunch met bier en hamburgers.  Nog verder lopend (het rustplan was inmiddels verder weg dan ooit) kwamen we langs de botenverhuur. De nautici onder ons zagen hier een mooie kans om het gehele gezelschap in de boot te nemen, en zo geschiedde. Na een toertocht over het meer in de bekwame handen van commodore D (Radio Scheveningen is niet geraadpleegd) maakten we een fraaie tocht over het Gardameer. Bij terugkomst waren we inmiddels al richting de avond gevorderd, en konden we bij Gods Gratie nog een uurtje in rust doorbrengen. Met de dames op een shopping spree richting de danger zone konden de heren achterblijven voor de broodnodige administratieve werkzaamheden. Pas ver in de avond kon het onthaasten echt beginnen:  Dat betekent dus terras en diner en nu (2200…) eindelijk Het Grote Niets. Morgen om 0700 ontbijt, en daarna 180km naar Milaan om het vliegtuig te pakken. Het was een geweldig avontuur, dank voor het meelezen!

Het Gardameer is dit soort werk dus

Uitzicht vanuit de hotelkamer

Koffie

Il Commodore

Ontspanning op het water