Dag 2: Detroit

Na een overheerlijke nachtrust (03:00 klaar wakker) hadden we meer dan ruimschoots de tijd om eens even rustig op te staan. Gelukkig begon vanaf 04:00(!) de grote uittocht van de overige hotelgasten die gisteren de lokale college football wedstrijd hadden bezocht, dus echt wegdommelen was er niet meer bij. Met het krieken van de dag hebben we ook nog even het included breakfast onderzocht; Als we de bekende scones met gravy, zelfbakwafels en aangemaakte eierpoeder gemakshalve even vergeten was er nog wel iets van te maken ook. Na wat thee, toast en pindakaas konden we dus op pad naar de binnenstad van Detroit.

Eerste doel was een paar fotoshoots: De oude Fisher fabriek alwaar onze Cadillac van de band is gerold, de oude Packard fabriek die sinds kort nieuw leven wordt ingeblazen en als laatste Central Station. Algehele indruk van Detroit: Failliete bende die langzaam aan het opkrabbelen is. We zijn door straten gereden die er nu niet best bij lagen, maar die enorm potentieel hadden om er weer wat van te maken, en op sommige plaatsen zag je dat ook al gebeuren.

Fisher fabriek, met watertoren.

Packard brug die twee delen van de fabriek met elkaar verbond

Enorm complex waar nog maar weinig van over is. Er is zelfs ooit een vrachtwagen van drie hoog naar beneden gegooid, https://www.youtube.com/watch?v=L-aqwVvW15g

Michigan Central Station. Nu nog met prikkeldraad omgeven maar ooit moet het weer wat moois worden.

Nog steeds Motor City, tegen de verdrukking in.

Na het gefotografeer zijn we richting Motown museum gereden; De aanblik van een museum in twee rijtjeshuizen zonder fatsoenlijke parkeerplaats gaf echter sterk de indruk van een soort touristtrap, en ons toch al beperkte enthousiasme werd dan ook in de kiem gesmoord. Daarom maar meteen doorgereden naar The Henry Ford, de oorspronkelijk als automuseum aangeprezen attractie die zoveel meer bleek te zijn. Het moet gezegd: Wat een fantastisch museum. Normaal gesproken staan we bij zelfs de beste musea met een uur of twee wel weer buiten, maar hier hebben we bijna vijf uur doorgebracht. Eigenlijk is het een soort technologie museum waarbij de techniek afgezet wordt tegen de ontwikkeling van de Verenigde Staten. We kwamen oorspronkelijk alleen voor de Kennedy-auto, maar hebben ontzettende veel leuks en interessants gezien.

Dymaxion House, een soort ronde Airstream maar dan om permanent neer te zetten.

Veel aandacht ook voor de Eames-broertjes.

Ook een flinke collectie vliegtuigen, waaronder deze Ford Tri-Motor

Originele Wiener-mobiel

Wat nou driepuntsgordel.

Duesenberg. Altijd mooi.

Bugatti Royale. Zes van gemaakt, en de meesten hebben we inmiddels in levende lijve gezien.

In de Rosa Parks bus. Ook zij weigerde op te staan.

Kennedy limo. Later van een vast dak voorzien en dus niet precies zoals in de Zapruder film, maar toch heel apart om er letterlijk op een meter vanaf te staan.

In gedachten zie je de Secret Service mannen over de achterklep naar Jacky klimmen.

Na het Ford museum zijn we via een paar diners (inspectie, foto en vooral niets eten) retour hotel gegaan. Straks gaan we op zoek naar wat eetbaars, vermoedelijk wordt de op een steenworp (de andere kant op) gelegen Whitmore Lake Tavern ons doelwit. Morgen hopelijk de eerste Muffler Man en het Gilmore museum!

Ietwat vergane glorie

Met belletje en intercom

Zelfs een nieuwe Edding is al boven budget blijkbaar

Mooi concept, maar lege parkeerplekken.

Eén gedachte over “Dag 2: Detroit

  1. Detroit lijkt mij een bizarre stad. Beetje laf om niets bij de ChikInn te bestellen, ziet er toch best aantrekkelijk uit 🙂

Reacties zijn gesloten.