Dag 3 Edinburgh – Pitlochry

Helaas bleek het Ibis Styles vanochtend de zo succesvolle ontbijt formule van gisteren vandaag te hebben aangepast, en was de uitgebakken spek vervangen door de bekende braadworsten. Daarmee bleef er van de inhoud van de vier gamellen nog slechts eentje voor menselijke consumptie in aanmerking te komen en moesten we ons gaan concentreren op de croissants en yoghurt. Na het uitchecken konden we ons met lichte wedstrijdspanning gaan verheugen op de aankomst van de huurauto. Deze was reeds in april geboekt waarna er verder een daverende stilte vanuit de verhuurder volgde, dus altijd even afwachten of er daadwerkelijk iemand het gevaarte af komt leveren. Gelukkig stond stipt op tijd de auto voor de deur en kon het reishoofdstuk van deze vakantie beginnen.

Bij het instappen bleek al dat wat weliswaar al wisten, maar toch confronterend is: Een rechtsgestuurde auto is echt different cook dan de LHD-versie. Bij het wegrijden werd dan ook meteen de voltallige bemanning geactiveerd om gezamenlijk dit klusje te klaren. Met enige gewenning (veel eenrichtingsverkeer in Edinburgh) konden we langzamerhand het tempo iets opvoeren. Het gevoel met de eerste rijles bezig te zijn overheerste echter behoorlijk. Vooral veel auto ter linkerzijde van de bestuurder en overig verkeer dat zich niet geheel voorspelbaar gedraagt maakt het best een uitdaging. Als je daarbij ook nog links wat gras en een stoepje meeneemt zit de co-piloot niet meer relaxed tegen de deur geleund maar de rest van de rit zo ongeveer op de middenconsole, weten we nu. 

Vanuit Edinburgh hebben we eerst koers gezet naar Dunfermline Abbey. Een fraai park met een oude ruïne en kerk; Aardig om even rond te wandelen, maar niet overdreven geweldig. Wel een formidabele valpartij van C. Met kapotte knie, natte broek en een nieuwe camera die ineens niet meer onder de garantie valt konden we onze weg vervolgen. Het zal wel niet de laatste val zijn, want het plaveisel ligt hier bijna overal (hij maakt ‘m gewoon) Schots en scheef.

Bruce was een belangrijke koning. En dan krijg je een eervolle vermelding bovenop de toren.

Na Dunfermline reden we naar het Scone Palace in Perth. Een fraai kasteel waar veel Schotse koningen (o.a. Macbeth) gekroond zijn. Mooi kasteel met veel vrijwilligers die stonden te popelen om hun verhaal te doen. Normaal gesproken weten we dit soort menselijke interactie zorgvuldig te vermijden, maar het zal de leeftijd zijn dat we én eerder aangesproken worden én het nog wel eens heel aardig blijkt als je meer begrijpt van waar je naar staat te kijken. 

Hierna was het alweer tijd om het hotel op te zoeken, en we verblijven nu in het keurige Craigatin in Pitlochry. Op aanraden van de hoteleigenaar heerlijk gegeten bij de Old Mill Inn, en nu kunnen we ons voorbereiden op de rit morgen verder noordwaarts.

Craigatin. Soort appartement bij het hotel, heel cozy allemaal.

Schots kaasplankje. Je zou zomaar kunnen denken dat het gewoon brie, boursin, manchego en roquefort is. Wat die appel erbij doet weet niemand.

2 gedachten over “Dag 3 Edinburgh – Pitlochry

  1. Hes deur fellows,opnieuw proberen: Yes dear fellows wat een vermakelijk verslag, Frank.
    Doe voorzichtig en laat het lied Head,Shoulders,Knee and Toe
    (Bis) jullie leidraad zijn, veel liefs van Wil., CAR,gaat het weer?

  2. Ik neem aan vaak de ruitenwissers aangezet i.p.v. je richting aan te geven?
    Mooie plaatjes, rustig aan hoor!

Reacties zijn gesloten.