Een korte rit vandaag, wat niet slecht uitkomt aangezien we morgen de langste rit van de hele tocht gaan maken. Het was een rit met mooie natuur en veel afwisseling: Na een begin in een woestijnachtige omgeving, reden we even later door de bergen en bossen, om uiteindelijk weer in een wat meer desolate omgeving te eindigen. Het weer is nog steeds geweldig, met vandaag een maximum van zo’n 30 graden en volop zon. Je merkt wel dat we richting de woestijn rijden, ’s nachts is het nu een graad of 10. Als de vooruitzichten kloppen blijft het de rest van ons verblijf in Amerika prima weer, en hebben we dus gewoon enorme mazzel.
Vandaag waren we voor het grootste gedeelte op bekend terrein, waar we al twee keer eerder geweest zijn. Eerst naar Williams, met de bekende diner waar we twee jaar geleden nog ontbeten hebben. Daarna naar de plek waar de liefde voor de route 16jaar geleden ooit begonnen is, Seligman. De grootste verandering sindsdien is wel het enorme aantal toeristen: Complete touringcars vol stonden er geparkeerd, voornamelijk uit Las Vegas afkomstig. Dat haalt toch wel erg veel van de charme af, alhoewel het de overlevingskansen van het stadje natuurlijk wel enorm vergroot.
Na Seligman op naar Hackberry, nog zo’n Route 66 icoon. Altijd weer erg grappig om iedereen met 65mph de bocht om te zien scheuren, er voorbij te rijden, vol op de rem te gaan staan en een U-turn te maken. De bussen blijven hier gelukkig weg.
Nu zijn we in Kingman, alwaar we onze vrienden van Mr D’s diner nog maar eens bezocht hebben, en tevens het plaatselijke Route 66 museum hebben bezocht. Deze kwam minder aanbevolen dan die in Clinton, maar was op z’n eigen manier zeker de moeite waard. Met name de hele persoonlijke verhalen hoe de route vanaf eind 19e eeuw tot halverwege de 20e eeuw werd gereden maakte indruk. Van pure survival, met talloze doden onderweg, tot uiteindelijk entertainment om je nieuwe auto eens goed uit te proberen.
Dank voor de reacties op dit weblog! We lezen ze allemaal, maar reageren niet meteen terug. En nee, Oopster, we hebben nog geen sokken gezien, maar wie weet in San Francisco.
Een toeristische diner die overleeft doordat het nog lekker is ook.
Was vorige keer ook al lekker
16 jaar geleden
Situatie 2013
Ja, zo is de grap er (letterlijk) wel vanaf
Er lijken zowaar mailboxen bij te zijn gekomen!
Je kunt gewoon geen dag overslaan ! Ben gelukkig weer bij …
Like !
erg leuk die foto’s van de ook mij bekende plekken, herinneringen koesteren heet dat.
Maak er nog wat moois van jongelui en Carretje, van die grote glazen (zal geen vruchtensap zijn neem ik aan) van je niet erg af hoor !!!!