Na een typische jetlag nacht (zo lang mogelijk wakker blijven, en als je dan eenmaal in slaap valt toch weer veel te vroeg wakker) hadden we lumineuze idee om nog voor zonsopgang op stap te gaan. Dat beviel erg goed: Een langzaam ontwakend Chicago met 22 graden is echt een aanrader. Allereerst wilden we The Bean (die bij nader onderzoekCloud Gate blijkt te heten) nog eens goed bekijken zonder dat er allemaal lastige toeristen omheen drentelden. We waren niet de enige met dit idee, wonderbaarlijk hoeveel fotografen op zondagochtend om zes uur bereid zijn hun bed uit te komen voor die ene semi-unieke foto. Daarna zijn we de dwingende-doch-vrijblijvende lijst van yours truly langzaam af gaan werken: Zoeken naar het startbord van Route 66 (gevonden), het plein van de grote finale van The Blues Brothers (kleiner dan gedacht), Skydeck van Willis/Sears tower (gevonden maar geskipped, want solid IMC), House of Blues van Dan Aykroyd (tegenvallend, hoog Mercedes gehalte), Navy Pier (Scheveningen op zondagmiddag) en al die andere must see items. Vanavond nog even op stap om wat te eten, en dan gaan we morgen de auto halen en echt op pad. 
Cloud Gate
The Bean
Elevated train, loopt door een groot deel van Chicago heen.
Still uit The Blues Brothers, deze locaties moeten uiteraard verplicht allemaal afgelopen worden ter verificatie.
Situatie geverifieerd, nog achtenzestig te gaan.