Dag 5

Wegens (voor de verandering…) allerhande Internet problemen deze keer maar een zeer beperkt aantal foto’s!

Vandaag was een relatief drukke dag met drie evenementen. Allereerst zijn we naar het Tiananmenplein gegaan, bij onze generatie met name bekend van de studentenopstand in 1989 met de bekende iconische foto van de tank met de man-met-tas ervoor . Zoals bij ieder begeleid bezoek werden we braaf bij het hotel opgehaald, maar het was eigenlijk ook prima te lopen geweest. Gezien de weersomstandigheden, een laf motregentje, kwam de auto echter nou ook weer niet zo slecht uit. Bij aankomst op het plein hebben we dus als eerste vier paraplu’s aangeschaft; De alom aanwezige verkopers die normaal gesproken gespecialiseerd zijn in selfie-sticks blijken zich moeiteloos aan de weersomstandigheden aan te passen, en dus in voorkomende gevallen om te schakelen naar paraplu’s en poncho’s.

Het plein is indrukwekkend groot, er passen een half miljoen mensen op maar bij gelegenheid hebben er ook meer dan een miljoen mensen op gestaan. De Chinezen vinden het plein echter vooral ook belangrijk vanwege de ligging: Het parlement ligt eraan, het mausoleum van Mao, en het grenst aan de verboden stad. We hebben het mausoleum van Mao (excuus: Voorzitter Mao) met een bezoek vereerd, wat een surrealistische beleving is. Bergen Chinezen die in hoog tempo door een enorm gebouw worden geleid, wat uitsluitend het lichaam van Mao huisvesting biedt. Of het de beste man zelf is is natuurlijk niet te verifiëren, maar het zou ons niet verbazen als Madame Tussaud hier nog een rol heeft gespeeld. De Chinezen adoreren hem echter: Ongetwijfeld een gevolg van het onderwijs wat hen mogelijk een ietwat eenzijdig beeld van de man heeft gegeven.

 

DSC_0460

Na het Tiananmenplein zijn we naar de Verboden Stad gewandeld. De stad herbergde decennia lang alle keizers die daarbij volledig van de rest van de stad afgeschermd leefden. Na het overlijden van de laatste keizer (‘The Last Emperor’) is de stad toegankelijk gemaakt voor het publiek. Het complex is op zich indrukwekkend, maar gezien de hoeveelheid bezienswaardigheden die we ervoor reeds bezocht hadden wordt het op een bepaald moment toch wel lastig om het zoveelste vergaderpaleis van het zoveelste slaappaleis te onderscheiden. Wat wel weer opviel is de enorme hoeveelheid Chineze bezoekers; Uit alle hoeken en gaten van het land komen ze naar Beijing om de zaken te bewonderen waar ze hun hele leven alleen maar van gehoord hebben.

DSC_0500DSC_0536

In deze drukte worden de normale Nederlandse gedragsregels niet echt gevolgd: Ruimte is er om benut te worden, dus iedere lege plek moet opgevuld worden. Wij zouden dat al snel als voordringen betitelen, maar zo wordt hier niet ervaren. Het is dus behoorlijk dringen om op een goede plek wat te kunnen zien of een foto te kunnen maken. Dat geldt dus in een dergelijke attractie, maar zoals eerder gemeld ook in het verkeer. Of zoals onze gids zei: Het is niet voor niets de ‘Volks’ republiek China. Daarnaast hebben Chinezen de merkwaardige hobby om werkelijk van alles een selfie te maken; Het gaat eigenlijk nergens om het vastleggen van de omgeving, maar uitsluitend het aantonen dat je d’r geweest bent. In het rondzwiepende geweld van de selfiesticks is het dus nog meer een kwestie van survival of the fittest.

Na de Verboden Stad stond de Buick alweer op ons te wachten om ons naar een Hutong te brengen. Die hadden we eerder zelf al bezocht, maar we werden ditmaal naar een fraai gerestaureerde wijk gebracht. Hier worden relatief bescheiden hutjes vervangen door volledig in stijl gerestaureerde huizen die alleen voor de allerrijksten zijn weggelegd. Vreemd dus om te zien hoe een pure arbeiderswijk uiteindelijk weer hip wordt, het lijkt Amsterdam Noord wel. In de Hutong vroegen we nog even naar de reden van het afdekken van de velgen van geparkeerde auto’s met houten platen. Nog voor de gids kon antwoorden leek een Chinees die achter haar liep al meteen te begrijpen waar het over ging, en deed breeduit lachend een imitatie van een plassende hond: Soms is taal ook nergens voor nodig.

De lunch werd wederom in een traditioneel Chinees restaurant gebruikt, waar het toch iedere keer weer verbaast dat de door ons bestelde overvloedige hoeveelheden tegen de verdrukking in toch schoon opgaan. Stiekem toch meer honger dan verwacht, licht verteerbaar en gewoon lekker.

Als sluitstuk van de dag hebben we een acrobatiekshow bezocht: Niet iets wat we zelf snel uitgekozen zouden hebben maar ons aangeraden door onze gids. Aangezien we ook deze dag alweer ruim voldoende gelopen hadden kwam even zitten ons eigenlijk ook niet zo slecht uit. In een bijna klassiek aandoend theater was het eerste spektakel het binnenkomen van complete busladingen Chinezen. Het theater verdient duidelijk z’n brood met het entertainen van toeristen. De voorstelling zelf was heel aardig, met een zeer spectaculair slotstuk met een groot aantal motoren in een steile wand achtige bolvormige stalen constructie. Meest opvallend tijdens de voorstelling was dat de Chinezen de artiesten oftewel niet waardeerden oftewel dat op geen enkele voor ons waarneembare manier lieten blijken. Nergens werd geapplaudisseerd, en nog voor de voorstelling helemaal klaar was stond een ieder op om de zaal te verlaten. Heel merkwaardig om te zien.

DSC04046

Aangezien de lunch wel uiterst copieus was geweest hebben we ons ’s avonds beperkt tot wat simpele snacks bij een onduidelijk Frans geïnspireerd tentje in het winkelcentrum bij het hotel. Morgen de laatste dag, waarbij het weer allerbelabberst is: 3 graden en sneeuw, wat een flink verschil is met de stralende dagen die we aan het begin van de week hebben gehad. Allereerst een wat later ontbijt dan tot dusver, mogelijk naar het Nationaal Museum van China, kijken of we op de valreep nog wat Peking Eend kunnen eten, en ’s avonds naar het vliegveld.

Eén gedachte over “Dag 5

Reacties zijn gesloten.