Nadat gisteren de ontbijt- en lunchdetox al goed was bevallen hebben we ’s avonds die lijn doorgezet met een eenvoudig diner bij de Mexicaan, waarbij we niet 8 (het record) maar slechts 2 taco’s per persoon hebben genomen. Helaas hadden ze churros als dessert, dus dat deed het goede werk van deze crew een heel klein beetje teniet.

Omdat we nog steeds niet helemaal ontvet waren hebben we vanochtend het fruit-yoghurt-broodjes ritueel bij de Walmart herhaald, wat wederom goed beviel. Opgemerkt moet worden dat het vanochtend wederom iets minder warm was. Een graad of 5 namelijk, en da’s toch best fris. Even geen teenslippers dus en een extra vestje.

De eerste tussenstop van vandaag was bedoeld om de bear-o-meter van de zo teleurstellende nul af te krijgen. Daartoe zijn we naar de Bozeman Grizzly Encounter gereden, waar zielige grizzlies opgevangen worden. Het is natuurlijk een vorm van valsspelen, maar het was een leuke attractie waar enthousiast tekst en uitleg over de grizzlybeer werd gegeven. Daarbij waren er op de achtergrond tegelijkertijd ook nog twee aan het klieren, wat een paar fraaie fotomomentjes opleverde. Aangezien we tegelijkertijd  door een soort poolwind werden geteisterd hadden we het na een half uurtje ook wel weer gezien en konden we opwarmen in de auto.

Brutus de Grizzly

Na de grizzlies zijn we naar Yellowstone gereden om ons verder in het natuurgeweld te verdiepen. Het was bij binnenkomst meteen raak, de Elk-meter is voor de rest van onze vakantie off the scale en hoeft niet meer geüpdate te worden. Ook hebben we nog de nodige valleitjes, watervallen en vergezichten mogen bewonderen.Dit alles terwijl de lucht openbrak en we onder een bleek zonnetje naar de 17 graden gingen.

Welkom

Elk mannetje

Zeg maar eens nee als-ie een vorkje komt meeprikken

Mammoth Lakes Hot Spring

Zwavel en micro-organismen gedijen er goed

Nog maar weer eens een watervalletje

Naar verluidt zeer bijzonder dat-ie zo dicht bij kwam

Bovenaanzicht

Inmiddels zijn we aangekomen in ons verblijf, dat midden in Yellowstone ligt en dus een uitstekende uitvalsbasis voor het verkennen van het park moet vormen. Het enthousiasme dat we tijdens het boeken van de reis hebben uitgestraald heeft geresulteerd in maar liefst drie overnachtingen alhier. En eigenlijk blijken we daarmee onbedoeld een lang survival weekend te hebben meegeboekt.  Uit de jaren 70 kan menigeen zich vast nog wel dat Sporthuis Centrum huisje herinneren, waar ’s ochtends die eekhoorns zo schattig op het tuinmeubilair zaten. Nou, dat dus, maar dan zonder die kleurentv, zonder die bank en zonder die open haard. Het verblijf valt eigenlijk nog het best te beschrijven als een soort jaren 70 blokhut die nog net stromend water heeft. Geen TV, geen Internet… voor je het weet zit je midden in een goed gesprek, en dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. Alleen een beer in de tuin kan de komende dagen nog redden vrees ik.

Morgen meer nieuws vanuit onze Survivalhut in Yellowstone!

Say my name