Vanochtend hebben we genoten van ons eigen ontbijt. Alhoewel bij het hotel een fatsoenlijk ontbijt was inbegrepen waren we toch blij dat we van eens een iets gezonder ontbijt van de gisteren op de markt  gekochte waren mochten genieten. Even geen eieren dus deze keer, maar bagels en toast met pate en Rosette de Lyon.

Na het ontbijt gingen we op weg naar de luchthaven, maar dan wel de seaplane luchthaven. In Victoria was het whalewatching erbij ingeschoten, en in Vancouver was deze dag geen plaats meer, dus moesten we iets anders leuks bedenken. Ook in Victoria vonden we het idee van een rondvlucht per watervliegtuig al leuk, dus daar hebben we onszelf maar eens op getrakteerd. En het moet gezegd, het is een leuk evenement om de dag mee te beginnen. Ietwat opgepropt kun je met z’n allen van de spectaculaire start en landing genieten en tussendoor prima naar buiten kijken.

De vloot ligt klaar

Ietwat oude technologie, maar wel betrouwbaar

Line up and wait

Beetje proppen met z’n allen

Granville Island

Happy faces

Omdat we toch al zo lekker actief waren hebben we na het vliegen fietsen gehuurd om hiermee vervolgens Stanley Park onveilig te maken. Men vindt het hier wel belangrijk dat je een helm draagt, en dat gekoppeld aan een mandje voorop je fiets om je tas in te doen maakt dat het niet de meest coole aangelegenheid is. Normaal gesproken staat dat fietsen volgens het verhuurbedrijf garant voor minimaal  twee uur entertainment maar wij hadden als ervaren Amsterdam fietsers het parcours na een uurtje wel gezien. Wel een erg mooi park met een fraai fietspad dat je via de Seawall helemaal rondom het park leidt.

Charmant dekt de lading niet

Thuis van de Olympische vlam in 2010

Digital Orca

Na het park hadden we nog Gastown en Chinatown op het programma staan. Met een fikse wandeling (tussenstop bij de Subway) kwamen we bij Gastown aan. De lokale gasaangedreven klok lijkt de voornaamste naamgever te zijn geweest, en deze werd dan ook veelvuldig door het cruiseshiptuig (Volendam van de Holland Amerika Lijn, bekend van Bonaire) op de foto gezet. Vanaf Gastown liepen we naar Chinatown, waarbij we de routewaarschuwing van Jan Doets in de wind sloegen. Die waarschuwing was er achteraf niet voor niets, je struikelde er werkelijke straten lang over de junks in verschillende staten van ontbinding. Echt typisch een blik die je in Nederland niet zo gauw ziet, waarbij de diverse synthetische drugs echt enorme schade aan richten.

De Gasklok. We hebben het fluiten-op-het-uur niet afgewacht.

De lokale Chinatown schijnt een van de grootste van Noord Amerika te zijn, maar wij hebben de aantrekkingskracht niet kunnen ontdekken. Met wederom een stevige wandeling terug naar het hotel is het nu tijd voor een maaltijd van (nog steeds zeer aantrekkelijke) restjes van gisteren, met focaccia, ciabatta, capeletti, diverse kazen en verse pesto.

De weersomstandigheden zijn nog steeds uitstekend met een graad of 22, morgen een lange rit met naar verluidt ook weer prima weer naar Kelowna voor de boeg. De creditcard ligt in de tussentijd even af te koelen in de vriezer, hopelijk dat-ie morgen weer wat recovered is.