Het was vandaag een typische rij-dag. Met een fraaie route via Manning en Penticton zijn we naar het slaperige Kelowna gereden. Ondanks de relatief bescheiden afstand van 450km hebben we er zo’n 6 uur over gedaan. En wat viel dan op tijdens deze fraaie route? Allereerst het verlaten van Vancouver, waarbij de onvolprezen navigatie van de Yukon ons opnieuw langs Gastown/Chinatown bracht. Ditmaal waren de straten nog desolater, en blokken lang volledig overgenomen door junks en zwervers. Zo erg als dit zie je alleen maar in Amerikaanse tv-series, want wij hadden dit nog nooit ergens zo mogen aanschouwen. Ontluisterend.

Op de snelweg was het druk, toch wel erg veel forenzen blijkbaar die oftewel Vancouver in oftewel juist uit moeten. Pas na een uurtje konden we comfortabel fulltime op de cruisecontrol rijden.Het verbruik van onze mastodont viel daarbij alleszins mee, en lijkt zowaar richting de 1 op 10 af te dalen. We hebben de gehele rit dan ook niet hoeven te tanken, wat natuurlijk ook weer iets zegt over de aanwezige reserves waarmee je vermoedelijk moeiteloos een heel contingent aan Kia Picanto’s dezelfde afstand af kunt laten leggen.

Geen gedoe met groene platen

School’s out for summer

Laat Jamie het maar niet zien. Wel allemaal lekker goudbruin en aantrekkelijk geprijsd.En dan verbaast zijn dat iedereen uit elkaar knalt van de vettigheid

Onderweg kwamen we wel nog even in de file terecht, maar ook in de middle-of-nowhere moet de boel wel eens opnieuw geasfalteerd worden. Wat verder opviel: Als er ooit nog iemand klaagt dat er levensgevaarlijke ontbossing plaatsvindt zou ik deze van harte willen uitnodigen om deze rit nog eens te maken. Hout zover als het oog rijkt, en dat de gehele dag door. We konden onderweg tevens het aantal gespotte deers verdubbelen, waarbij opviel dat dit niet in de natuur was maar gewoon midden in een dorp in de voortuin van een bewoner.

Bos

Hout

Door een slinks geplaatst roadsign hebben we ook nog een classic car museum mogen bezoeken, met zonder meer erg fraaie auto’ s die grotendeels ter plaatse ware gerestaureerd. Doordat iedere auto van een realistische beschrijving was voorzien (samengesteld uit drie exemplaren bijvoorbeeld) kreeg het allemaal ook iets meer realiteitsgehalte dan bij het gemiddelde automuseum.

De werkplaats

Deze is nog van de Jetsons geweest

Fraai ornament

Restoration in progress

Tripadvisor had ons van tevoren al gewaarschuwd dat er in Kelowna niet zo heel veel te beleven valt. Weliswaar 130 attracties, maar uitsluitend parken en wineries. Die hebben we dus maar even gelaten voor wat ze zijn. ’ s Avonds hebben we heerlijk bij een tevens op TripAdvisor aangeraden Italiaan gegeten. Aangezien deze aan het meer lag konden we, geholpen door een kloeke 26 graden, nog even evening-strollen ook, waarbij we getrakteerd werden op de Canadese Cesar Milan die de lokale hondenbezitters in het gareel probeerde te krijgen. Wat een naar mannetje, maar wat een leuk gezicht.

Viel nog mee dat de eigenaren mochten blijven staan

Belangrijk dat je allemaal dezelfde boot koopt

Morgen weer een rij-dag, ditmaal naar Banff.