Na weer eens overgeleverd te zijn aan een te groot en vet ontbijt konden we koers zetten naar Glacier NP, en ditmaal de Amerikaanse versie. Daarvoor moest eerst de grens tussen Canada en de VS overgestoken worden, en dat kon ditmaal bij een gezellige kleine grensovergang die letterlijk slechts van 9 tot 5 geopend was. Op het moment dat het onze beurt was om de 100% terrorisme check te ondergaan werden we gebeld door OokFrank. Het verifieren van onze goede bedoelingen terwijl Carolien een telefoongesprek voerde landde niet helemaal goed bij de ambtenaar van dienst, zodat deze zich genoodzaakt zag wat subtiele aanwijzingen te geven (HANG UP THE PHONE NOW, LADY!!). Gelukkig dat-ie ongewapend was, want anders waren er gegarandeerd doden gevallen.

Na dit kleine intermezzo konden we onze reis naar Glacier hervatten. Bij het Visitor Centre hebben we ons voor laten lichten over de diverse hikes en een jaarkaart voor alle National Parks gekocht. In Glacier was de Going to the Sun Road ons volgende doel. Je kunt zeggen wat je wilt, maar ze weten hier wel coole namen aan hun wegen te geven. De eerste stop was hierbij de ook door Jan D aangeraden Hidden Lake Trail

Nog meer Black Angus. Die overigens ongestoord de grens passeren.

Opgemerkt moet worden dat inmiddels de weersomstandigheden ietwat aan verandering onderhevig waren. Of, zoals de crew van onze USS Nimitz dit zo eufemistisch weet uit te drukken, het was ‘minder warm’. Waar het gisteren nog 17 graden was, was de temperatuur bij het bereiken van het startpunt van de trail licht teruggelopen tot 5 graden. En aangezien de hiken bergop ging kwam er nog een verdere temperatuurdaling aan. Gezien onze gedegen voorbereiding konden De Laagjes hierbij hun toegevoegde waarde aantonen. Dat het halverwege de trail intens begon te hagelen was daarbij helaas niet te voorzien. Onze wandeltocht veranderde dan ook al snel in beproeving waarbij een Mount Everest beklimming nog verbleekt. We zijn dan ook tot de Hidden Lake Lookout gekomen, en mochten daar godzijdank rechtsomkeert maken. Niettemin toch een mooie hike van zo’n 5km.

De bui komt letterlijk over de berg aanrollen

Zomervakantie 2016

Wild Goose Island

Poging om half gemeend wat aandacht aan de Indianen cultuur te besteden

Oude Zwitserse postbussen dienen als toeristenbus. Inclusief open te rollen dak.

Mooie stroompjes

Poging tot panorama foto

Na Hidden Lake zijn we met diverse tussenstops (eigenlijk is het gewoon overal mooi) naar de Trail of the Cedars gereden. Inmiddels was het weer ook weer helemaal opgeklaard, en konden we nog even dit kindertrailtje (1km, rolstoelgeschikt) meepakken.

Cedar stammen

Inmiddels verblijven we in Whitefish in een zeer fraai golf en conferentie resort met tevens een eervolle vermelding voor de uitstekende WiFi. Daarnaast is de temperatuur weer genormaliseerd op een graad of 15. Nu dus rust, morgen een rijdag met ongeveer 500km voor de boeg die we verwachten in ca. 7 uur af te leggen. Next stop is Bozeman.

Weet je wat? We delen een kleine portie nachos als voorgerecht. Tja, 10 miljoenmiljard calorien kun je krijgen.