Gisteravond werd onze teleurstelling over de accommodatie enigszins gelogenstraft doordat bij thuiskomst Henk de Bizon ons in de voortuin stond op te wachten. Verrassend, zeker zo in het donker, en gelukkig zagen we ‘m terwijl we nog in de auto zaten. Wel een fijn staaltje nature-in-your-face natuurlijk.

De avond zonder Internet en TV zijn we prima doorgekomen. Wie had nou gedacht dat je de handleiding van de kachel binnen een uur uit je hoofd kon leren, en dat die tekst muzikaal gezien heel mooi samenging met ‘My Bonnie is over the ocean’ ? Welke wij inmiddels heel fraai tweestemmig in canon ten gehore kunnen brengen. Afgewisseld uiteraard met ‘We gotta get out of this place’  van The Animals. Dankzij het afwezig zijn van ieder vorm van elektromagnetische straling in een cirkel van een kilometer rondom ons verblijf hebben we echter uiteindelijk nog prima geslapen ook.

’s Ochtend hebben we bij gebrek aan alternatieven het ontbijt bij het plaatselijke cafetaria mogen gebruiken. Ze hebben zo midden in het park uiteraard een monopolie positie, en dat viel te merken ook. Aangezien we werden geholpen door Neil uit The Young Ones (50% van de bestelling fout serveren is een prestatie op zich) ging het allemaal niet zo heel vlot, maar hebben we uiteindelijk toch de onvermijdelijke eieren met toast naar binnen kunnen werken.

En toen werd het toch nog een hele mooie dag.

Allereerst was het prima weer, pas aan het eind van de middag begon het te regenen. En we hebben de gelegenheid gehad om een keur aan hot springs, geisers, falls, mud volcano’s en wat al niet meer te bezoeken. Eigenlijk bestond de dag voornamelijk uit stop-and-go verkeer, waarbij we van parkeerplaats naar parkeerplaats reden. Het was allemaal even prachtig en indrukwekkend, en ook hier geldt weer: De foto’s dekken bij lange na de lading niet.

Aan het eind van de dag kwamen we bij de bekende Old Faithful aan, maar die had helaas net een kwartier eerder z’n kunsten al laten zien. Aangezien het toen begon te regenen hebben we ‘m maar even bewaard voor morgen. De dierentellers zijn vandaag bijna allen van de schaal af gegaan, en we zijn ruim voorzien in alle elks en bizons. Alleen de bear-o-meter blijft nog even onderaan hangen.

En nu, nog licht nameurend van de zwavel maken we ons op voor het diner en een volgende avond in onze isoleercel. Morgen gaan we een hele waslijst aan resterende locaties in Yellowstone af!

En dan nu de foto’s. Zonder commentaar dit keer.