Dag 14 – Odense – Ejby – Odense

Aangezien de auto naar verwachting vandaag niet voor 14:00 klaar zou zijn konden we uitslapen. Na een rustig ontbijt konden we constateren dat het een druilerige dag was, en dat maakte de invulling van het geplande dagprogramma (HCA-highlights) er niet eenvoudiger op. Daarom maar even aan de receptie gevraagd of we ook een late-checkout konden krijgen, en gezien de bezettingsgraad (driekwart leeg) bleek dat geen enkel probleem te zijn. De rest van de dag hebben we dus uiterst nuttig al lezend, gamend en internettend ingevuld. Rond 14:00 togen we naar de garage voor het uitgebreide damage report.

Nog niet helemaal gereed

Er was behoorlijke progressie geboekt: De remmelarij zat weer helemaal correct gemonteerd, en ook de refurbished remschoenen zagen er prima uit. Laatste hoofdpijndossier was nog De Keerring, die echter ruim op tijd bij de garage was gearriveerd. Gelukkig bleek de euforie van korte duur, want de ring paste niet. Linksom en rechtsom gekeken, mannen die in de auto springen om elders nog te zoeken, het hielp allemaal niet. Complicerende factoren waren er daarbij te over: De garage zou na vandaag gaan sluiten voor drie weken vakantie, en de auto kon zonder rechterachterwiel niet verplaatst worden. Kortom: Wat te doen.

De G4 overlegt over De Ring

Uiteindelijk waren de keuzemogelijkheden beperkt. Ook inschakelen van de ANWB had op dit moment weinig zin, de auto zou zonder verdere actie drie weken op de brug moeten blijven staan zonder zicht op reparatie. Als de garage daar überhaupt al trek in zou hebben. Daarnaast leek het probleem mij nou ook weer niet al te groot; Een kersvers lager, hoe hard heb je zo’n keerring dan helemaal nodig? Omdat er eigenlijk geen opties waren is de rechterachteras weer in elkaar gezet zonder de keerring, met het idee om rustig naar Nederland af te reizen. Ook overleg met een deskundige (MF, collega Cadillac rijder) kon mij toen nog niet van dit plan afhouden, want keerringen zijn sowieso overrated.

Nummer en doosje van de juiste keerring. Maar wat er in zat paste niet op onze Caddy.

Tien minuten onderweg merk je dan toch dat het knaagt, dus nog even een tweede advies (connaisseur par excellence DJM) ingewonnen, en die was wel heel erg duidelijk: Nederland ga je er sowieso niet mee halen, en waarschijnlijk sloop je de hele achteras. Met name de uitleg van de functie van de keerring (namelijk dat het lager z’n gehele smering van de differentieelolie krijgt) nam de laatste twijfel weg, en dus werd de op zich perfect rijdende Caddy bij de eerstvolgende parkeerplaats op zo’n 30km van het vertrekpunt weer stilgezet en kon de cavalerie ingeschakeld worden.

Gemonteerd rechterachterwiel, wieldop erop, fenderskirt teruggeplaatst, aan vrijwel alle randvoorwaarden voor de terugreis voldaan
Cavalerie, eerste ronde

De ANWB bood uitkomst en stuurde een sleepwagen. Alhoewel ik eerder in glasheldere radiotelefonie kenbaar had gemaakt wat het probleem was (en daarbij in bedekte termen natuurlijk ook de oplossing had meegegeven) bleek de beste man met zowel beperkte al onjuiste instructies gearriveerd te zijn. Reparatie in Denemarken zou dit weekend nooit meer lukken, en de chauffeur (ik) was dan niet meer in Denemarken. De enige oplossing was dus dat de auto gerepatrieerd zou worden, of dat nou in functionerende of defecte toestand was. Helaas bleek lullen als Brugman op dat moment niet te helpen, en dus werden we met auto en al gedropt bij een US garage in de middle-of-nowhere. Begrijpelijk vanuit de positie van onze sleepchauffeur, die deed slechts wat hem opgedragen was, maar wel gepruts vanuit de ANWB.

Zet daar maar neer joh. Wij kijken verder wel even.

Geluk bij een ongeluk: De eigenaar van de garage was nog aanwezig, en dat bleek De Alleraardigste Deen aller tijden te zijn. Ondanks dat we meteen aangaven onszelf met de auto weer zo snel mogelijk van z’n terrein te verwijderen nodigde hij ons uit om even rustig binnen te komen en z’n bedrijf te bewonderen. Simultaan probeerden wij ondertussen de ANWB te mobiliseren om ons met de auto naar een plek te vervoeren waarvandaan de auto naar Nederland kon worden vervoerd en wij ook transportmogelijkheden hadden.

Onze SuperDeen Christian vertelde ondertussen honderduit over zijn bedrijf, een wel zeer indrukwekkende eenmanszaak gespecialiseerd in Corvettes maar ook beschikbaar voor andere GM en Ford producten. Al wachtend op de tweede sleepwagen kregen we eerst cola aangeboden, en toen het wachten wel erg lang duurde liet hij ongevraagd en onaangekondigd ook nog pizza en bier aanrukken. Ongelooflijk gastvrij en aardig dus!

Muur met gereedschap. Zoals in je dromen.
Corvettes en een enkele Cadillac
Uit de hand gelopen Mustang project

We waren nog maar net aan de pizza begonnen toen de vervolgsleep voor de deur stond, die de auto (conform het plan dat we zelf all along the way al hadden) naar de storage facility van het sleepbedrijf zou brengen. Gelukkig ook hier weer miscommunicatie, want de man had de opdracht om ons bij het treinstation te droppen. Ook hier was weer enige corrigerende actie benodigd (moeilijk-moeilijk-moeilijk, want het staat niet in de computer), maar de behulpzame chauffeur dropte ons gelukkig bij onze vaste homebase in Odense, het altijd gezellige Best Western.

Cavalerie, tweede ronde
Best Western. Home away from home.

We zijn met onze limited bagageset nu zo agile, mobiel en flexibel mogelijk op alle mogelijke vervolgscenario’s voorbereid. Maar nu eerst rust, morgen hoogstwaarschijnlijk een huurauto regelen, en dan hopelijk eindelijk naar huis.

3 gedachten over “Dag 14 – Odense – Ejby – Odense

  1. Wat een avontuur!
    Zo kabbelt je leven voort en voila ineens in een thrill seeker van de eerste orde beland.
    Wat was eigenlijk het probleem van een trein? Die rijden behoorlijk regelmatig en komen uiteindelijk ook wel in Amsterdam. Slaaptrein Hannover-Amsterdam (komt van Berlijn) en Bobs your Uncle.
    Smullen zo’m Vette workshop!

  2. Ja vrienden en nu uit volle borst: home sweet home where the
    etc. Goeie reis, liefs van Wil.

  3. Dat Odense wordt een structureel iets..
    Vooral de foto van het manke voertuig op een verlaten parkeerterrein (van een US garage?) in afwachting van dé oplossing geeft de gemoedstoestand weer..
    ANWB is eigenlijk een fietsclub, dus alles in 1 keer begrijpen is wat veel gevraagd.
    Goede terugreis!!

Reacties zijn gesloten.