De rustigste dag tot dusver. Het toch enigszins drukke schema kent ook zo z’n rustmomenten en vandaag was er een van. Op de directe route was de afstand slechts anderhalf uur rijden, maar aangezien we toch enigszins de natuur inrijden konden we de route opleuken met wat trails en watervallen. Oorspronkelijk hadden we eigenlijk naar de Great Smoky Mountains willen rijden, maar ten eerste zijn we er al eens geweest, en ten tweede was het nogmaals drie uur rijden (en ook weer terug dus…) ten noorden van onze huidige route. We beperken ons daarom nu eigenlijk tot de eerste natuurgebieden ten noorden van Atlanta. Nog steeds Amerikaans-indrukwekkend maar vergeleken met het echte werk is het toch een beetje alsof je het Amazone gebied wou verkennen maar als alternatief naar de Veluwe bent gegaan.

Niettemin hadden we een fraaie eerste stop in het Tallulah Gorge State Park alwaar we traditiegetrouw veel Amerikanen in klimoutfit een eenvoudig stukje zagen wandelen. Om de een of andere reden bewegen de mensen hier doordeweeks zo weinig (je kunt ook écht bijna nergens wandelen) dat een dergelijk uitstapje meteen reden is om professionele wandelschoenen aan te schaffen, ook al gaat de tocht slechts in een uurtje over zorgvuldig aangelegde rolstoelvriendelijke wandelpaden.

Bij dit State Park draait alles om de Tallulah Falls en daar zijn we dus ook even heen gewandeld. Veel trails waren voor C bij voorbaat al een te grote uitdaging dus deden we eenvoudige versie in de vorm van de Bill and Dusty MacKay Trail. Zoals zo vaak vinden Amerikanen het fijn om met een fikse donatie hun naam ergens aan te verbinden, of het nou een museum galerij of een wandelpad is.

Fraaie natuur

We zijn nog vrolijk

Na de lunch (Kroger brood, salami en Emmentaler) reden we nog even naar de Anna Ruby Falls op korte afstand van onze verblijfplaats in Helen. Alhoewel het een beperkte afstand van de auto tot de Falls was bleek het met een niet onaanzienlijke gradiënt toch een behoorlijke klim te zijn die C echter moedig trotseerde. Het uitzicht maakte het uiteindelijk gelukkig de moeite waard.

Ongemerkt is een stukje historische route in het reisplan verzeild geraakt

Klassiek bord. Onwillekeurig moet onze generatie dan toch snel denken aan Yogi Bear

Met hem dus.

Ruby Falls na de klim

En nu resideren we in Helen, Georgia. Een merkwaardig imitatie Duits dorp, met Duitse architectuur, Duitse straatnamen en Duitse restaurants. Alleen maar uitgekozen omdat het zo dicht tegen de natuurparken aanligt, maar we krijgen er dus een soort verkapte Disney attractie bij cadeau.

Duits dorp. Nog in kerstsfeer ook.

Morgen is een werkdag en dus even geen gereis. Boze tongen beweren dat we deze ruimte in het schema te danken hebben aan het dagelijks overslaan van allerhande overbodige koffie-onderbrekingen. Bij elkaar opgeteld zou daarmee naar verluidt pure tijdswinst geboekt kunnen worden, maar uiteraard distantiëren wij ons volledig van deze rare suggestie.

Prima onderkomen voor de komende nachten

Een jacuzzi is niet zo gek, wel dat-ie in de woonkamer staat