Na een onrustige nacht in een shabby kamer met een veel te klein bed vertrekken we licht vermoeid naar Manchester, de laatste bestemming deze reis. Sowieso zien we met de finish in zicht de vermoeidheid en verzadiging toeslaan, dus ook vandaag doen we een rustig programma. Via de kortste route is het minder dan twee uur naar Manchester dus is er toch nog de behoefte om ook deze route in ieder geval nog een klein beetje te pimpen. We nemen daarom niet de snelweg maar rijden binnendoor via het Peak District National Park.

Eerste stop is in Buxton voor koffie. De naam van het etablissement (No1 Coffee) maakt de verwachtingen hooggespannen, en alhoewel het niet tegenvalt is No1 misschien wat overdreven. Hierna rijden we naar de Anderton Boat Lift, een enorme installatie waarmee narrowboats ‘even’ in de 15 meter(!) lager gelegen rivier worden getild. Daar zou anders een aardig sluizencomplex voor nodig zijn… Helaas is de lift vandaag buiten werking en beperken we ons dus tot het fotowerk.

Nog even van een copieuze lunch aan de noordzijde van Manchester genoten en we konden ons echt gaan opmaken voor de finale. Donderdag wordt de auto bij het hotel opgehaald dus deze moest even afgetankt en leeggeruimd worden. Nu resideren we in het prima Holiday Inn in Manchester wat een hele opluchting is na de dubieuze Inn in Edwinstowe. Morgen een dagje Manchester, maar echt grote attracties kent deze stad niet. We sfeer in de MiniGruppe is nog prima, maar de puf en energie om ons echt druk te maken is wel wat verdwenen. Vrijdag naar huis dus!

Lunchengel

Narrowboats liggen te wachten totdat de lift gerepareerd is.

De lift. Maar kaput dus.

In Art Deco stijl

De rondvaartboot gaat ook al niet

Afscheid van de Nimitz!