Vandaag een rijdag. Het leuke retro motel serveert helaas geen ontbijt. Gezien het gemiddelde niveau van het hotelontbijt is dat niet meteen een groot gemis, maar het noopt ons wel tot uitwijken naar een alternatief etablissement. Met het roemruchte Main Street Overeasy werd hierbij een prima alternatief geboden. Met voor ons inmiddels bekende terminologie van wheat, sourdough, overeasy, sunny side up (hold the hash browns!) konden we een prima ontbijt samenstellen, inclusief pancakes en French toast voor de echte diehards.
Echt leuk retro-motel
Briljant concept voor een dubbel nachtlampje. Echt functioneel is het echter niet.
Breakfast. De bediening van het broodrooster vergt blijkbaar nog enige gewenning.
In de voorbereiding hebben we voor dit soort ritten een aantal must-see’s onderweg geïdentificeerd. Voor vandaag was dat een Muffler Man. Vaste lezers van dit feuilleton zijn inmiddels uiteraard ruimschoots bekend met dit fenomeen, zo ook onze medereizigers. Het accepteren dat er daadwerkelijk gestopt ging worden én een en ander fotografisch vastgelegd diende te worden zorgde echter alsnog voor een gezonde wedstrijdspanning in de cockpit. Vorige bezoek aan deze Muffler Man staat hier: https://homm.es/?p=832.
Oude foto. Nieuwe foto ongetwijfeld op ons concurrerende weblog https://hardbakboord.nl/roadtrip-usa-2023 vastgelegd.
Langzaam wennen aan de Muffler Man. 180 graden draaien zou al winst opleveren.
Om dit te compenseren zijn we hierna naar een Starbucks gereden. Om onduidelijke reden moet een verder perfect verlopende autorit om de haverklap onderbroken worden voor koffie. Als niet-koffiedrinker blijkt er bij de firma Starbucks ook een uitgelezen selectie van theesmaken verkrijgbaar te zijn. De twee die wij voor dit experiment selecteerden hadden de fancy Starbucks namen ‘Royal English Breakfst tea’ en ‘Honey Citrus Mint tea’ maar konden ter plekke hernoemd worden in eenmaal ‘Gloucestershire Grandma 1968 with milk’ en ‘ Diluted Dubro with strawberry flavour’. Bah en Bah dus.
Iets van Pickwickthee aangelengd met melk
Nieuwe highwayspeeds zijn hier 80mph. Af en toe wat insecten verwijderen dus.
Uitstekende lunch onderweg
Rond 14:00 arriveerden we in Miles City. Eerst even langs de ‘Vintage and Rustics’ winkel: Aangeprezen als een soort antiquair leek het in de praktijk meer op een kringloopwinkel die een antiquair in dienst had om de prijzen te bepalen. Veel te duur en minder interessant dan het op Internet leek dus. Hierna nog even langs de supermarkt (Walmart even gepasseerd, die krijgt z’n kansen in Dickinson) en nu ingecheckt in de EconoLodge welke zijn naam eer aan doet. We kunnen in ieder geval de buren moeiteloos verstaan, hopelijk houden ze erg van slapen. Straks diner, morgen naar Dickinson!
Je zou het een antiekzaak kunnen noemen.
JR Ewing. Eerlijk gezegd staat-ie gewoon erg goed.