Vandaag was een mooie dag met een zonnetje en zo rond de 23 graden. Belangrijkste doel van deze dag was om Stonehenge met een bezoek te verblijden. Ik was er een jaar of twintig geleden al eens geweest maar voor de overige leden van de MiniGruppe was het hun debuut op deze afstand. Tijdens de voorbereidingen was al duidelijk dat we op de weg van Portsmouth naar Stonehenge ook door Salisbury zouden rijden, en wie Salisbury zegt, zegt Kathedraal. Nou zijn we allen niet overdreven kerkelijk aangelegd maar aangezien de route er wel heel dicht langsliep was een tussenstop onvermijdelijk. Maar zowaar bleek zowel de kathedraal als de direct omgeving prima de moeite waard te zijn en kon er zelfs even tegenover de kathedraal koffie gedronken worden. Toegang tot de kathedraal zelf was deze ochtend niet mogelijk (we meenden door de gesloten deuren stofzuigergeluiden waar te nemen….) maar gezien de niet onaanzienlijke toegangsprijzen kwam dat ook weer niet al te slecht uit.

Iedereen is blij elkaar weer voor het ontbijt te zien

Kathedraal bezoekers

Zijkant van de kathedraal

Koffie bij de kathedraal. Er is in ieder geval liefde in gestoken.

Volgende stop was Stonehenge. Sinds het eerder vermeldde laatste bezoek was de logistiek hier ietwat aangepast: Gewoon naast de deur parkeren was er niet meer bij en we werden op een fraai bezoekerscentrum ontvangen om na het betalen van een schamele €150 per bus de resterende 2km vervoerd te worden naar De Attractie. En we waren bepaald niet alleen, vele collega toeristen hadden deze dag hetzelfde plan opgevat. Gewapend met de audiotour op de telefoon-app konden we ons vervolgens laten informeren over alle ins en outs van Stonehenge. En net als de vorige keer bleek ook nu weer dat de tekst en uitleg hier wel erg essentieel zijn en het verschil maken tussen het bezoeken van een stapel stenen of het ervaren van een bijzondere oudheidkundige vondst.

Blij om Stonehenge te zien

Deze foto maakt dus iedereen daar

Kern van het Stonehenge verhaal, iets met zonnewende en opgelijnde stenen

Na Stonehenge hadden we nog een tussendoorstop bij de Stourhead Gardens gepland staan. Er zijn bij ons geen botanici in de MiniGruppe aanwezig en ook de Engelse tuinen kunnen ons maar matig bekoren maar het was een mooie lunchgelegenheid en gaf ons tevens de mogelijkheid om even de benen te strekken. De bekende sub-wandel-delegatie heeft hierbij het gratis toegankelijke deel van de tuinen verkend om toch in ieder geval met wat fotomateriaal terug te keren. Het grote complex kende daarbij naast een aantal tuinen ook nog wat fraaie gebouwen die de moeite waard waren.

Kerk bij Stourhead. Engelser wordt het niet.

Omdat we inmiddels al halverwege de middag zaten zijn we via Shaftesbury (mooi plaatsje, niet gestopt) verder gereden naar Pimperne alwaar we resideren in de Anvil Inn. Alles wat je je voorstelt bij een oude pub is verenigd in de Anvil Inn, dus we zitten in een veel te kleine hotelkamer maar hebben ter compensatie een biertje kunnen drinken op het zonnige terras. Tussen twee saaie doch degelijke Premier Inns dus een prima afwisseling. Dat we ’s avonds tot op het laatste sneetje toast toe al moeten aangeven wat we morgen voor ontbijt willen is daarbij meteen ook vergeven en vergeten. Morgen richting Plymouth!

Interieur Anvil Inn. Het is ook net zo stoffig als het er uitziet.