Dag 2: Portsmouth

Omdat het de eerste dag was en het weblog gebeuren (nachtwerk!) nog op gang moest komen hadden we onszelf een keurige 08:30 voor de reveille toegestaan. De Premier Inn had tot dusver weliswaar voldaan maar nog geen grote indruk gemaakt, ook het diner gisteren kon op een mager zesje rekenen. Dit werd vandaag met het ontbijt echter volledig goedgemaakt met een prima assortiment en kwaliteit. Sowieso is er bij deze minigruppe bij ieder ontbijtmenu waar de aangemaakte eierpoeder meuk aangevuld wordt met verse spiegeleitjes sprake van gepast enthousiasme.

Na het ontbijt kon het zo zorgvuldig voorbereidde dagprogramma gestart worden. Eerste stop was bij een supermarkt voor het inslaan van de Basisbenodigdheden. Het eerste Google resultaat, de Tesco Superstore, was onvindbaar voor de gehele crew. Dat Super zal dus in ieder geval niet op de omvang geduid hebben. Meteen dus maar door naar een alternatieve locatie in de vorm van de Sainsbury’s, die prettig aan de rand van de stad gelegen op geen enkel punt onderdeed voor een gemiddelde LeClerc. Zelfs de gedateerde dameskledingafdeling was een-op-een overgenomen. Voorzien van water, cola en chips kon de reis voortgezet worden naar de eerste stop: Brighton.

Bij Brighton stelden we ons van tevoren een ietwat vervallen Engelse badplaats voor met als kernwaarden achterstallig onderhoud, hangjeugd, vergane glorie en jaren 30 architectuur, en het moet gezegd, Brighton stelde op geen van deze punten teleur. Als de afgebrande pier meer indruk maakt dan de nieuw herbouwde pier dan weet je eigenlijk al meteen dat je goed zit.

Ticketoffice van de oude pier

Brighton is soms heel speels

Oude afgebrande pier. Stiekem toch wel heel mooi dat dit er nog staat.

Onderweg viel al snel op dat onze reisplanning misschien iets te optimistisch is geweest. In Nederland verwacht je bij een weg die A27 heet een vierbaans snelweg waar je prima tempo op kunt maken. Alhier blijkt het asfalteren van een karrenspoor met om de 200m een rotonde voldoende aanleiding om hier het snelweg keurmerk aan toe te kennen. Alle oorspronkelijk ingeplande reistijden kunnen dus vanaf heden gevoegelijk verdubbeld worden. Ook reeds ingeplande rustmomenten zijn bij deze allen komen te vervallen en worden ingeruild voor autorijdtijd. 

Volgende doel was het bezoeken van de Seven Sisters krijtrotsen. Koortsachtig overleg tijdens een kort koffiemoment leerde dat het nog niet zo makkelijk was om met de auto in de buurt van deze rotsen te komen. Uiteindelijke keuze was lunchen op de nabij gelegen golfclub en erop hopen dat The View (naam van het restaurant van de golfclub) z’n naam waar zou maken en we onder het genot van een clubsandwich we op ons gemak de krijtrotsen konden bewonderen.

Interieur van The View. Britse degelijkheid.

The View bleek inderdaad een fantastisch uitzicht te bieden, maar helaas niet op de Seven Sisters maar op de in plusfours gestoken volwassenen die gezamenlijk elkaar al op de schouders slaand de golfsport beoefenden. Binnen bleek The View een soort voetbalkantine gerund door vrijwilligers, wat niet wegnam dat we er een keurige boterham hebben weten te eten. Na de lunch zijn we naar de andere kant van de golfbaan gereden waarna een zorgvuldig geselecteerd MiniGruppe-smaldeel te voet de barre kilometer naar de Seven Sisters heeft afgelegd.

Road to Seven Sisters

Tekst en uitleg onderweg

Fotograferen van tekst en uitleg

Waarschuwing onderweg

Daar doen we het voor. Let ook op de Coastguard Cottages op de voorgrond.

Chauffeur van dienst wacht op de terugkeer van de MiniGruppe

Doordat we constant naar het oosten waren gereden moesten we hierna nog wel even twee uur terug, maar de chauffeur van dienst heeft dit klusje zonder morren volbracht. Hierna diner in de pub van gisteren waarbij gebleken is dat de gemiddelde pub misschien nog wel een prettigere menukaart heeft dan de restaurants. Een 8 zou ik zeggen! Morgen onder andere naar Stonehenge, 

Pubtijd!

Geroutineerde pubgangers

Blending in met de plaatselijke jeugd

Eén gedachte over “Dag 2: Portsmouth

Reacties zijn gesloten.