Blackpool. Ooit de trots van Engeland en een zeer druk bezochte badplaats. Vanaf het moment dat vliegen naar de Costa del Sol enigszins betaalbaar werd, en dat is al zo’n vijftig jaar geleden, kwamen de vaste Blackpool gasten erachter dat het weer in Spanje iets aangenamer is. Vanaf dat moment is Blackpool in een soort vrije val geraakt en dat is te merken. Armoedig, failliet, desolaat en met een enorm tokkie-gehalte op straat.
Blackpool Tower
Voor de gemiddelde Blackpool bezoeker is dit een topattractie
Casino’s, speelhallen en bars zijn het belangrijkste bestanddeel van DownTown Blackpool
Maar er was een parel die ontdekt moest worden. Nergens wordt het zichtbaar aangeprezen maar in het gebouw van de Blackpool Tower (een soort imitatie Eiffeltoren) huist een klassieke ballroom. Vanuit een totaal verlopen badplaats stapten we een soort parallel universum binnen waar achter een enorm Wurlitzer orgel de organist ballroomdansmuziek ten gehore bracht waarbij diverse dansparen over de enorme vloer zwierden. Aan de grond genageld staan we niet vaak maar deze beschrijving was in dit geval zeker van toepassing. Als zuinige Nederlanders hadden we kaartjes voor het balkon gekocht maar de koffie moest op dansvloerniveau aangeschaft worden. We konden de verleiding niet weerstaan om daar dan ook maar meteen (95% van de tafels vrij) te blijven zitten. Een surrealistische ervaring die zo in een Baz Luhrmann film zou passen.
Grandeur
Erg fraai. Met danspaar op de voorgrond.
Nog eentje dan
Daar is de orgelman
Na Blackpool zijn we naar Fleetwood gereden waar mede MiniGruppe-lid D tijdens zijn Grote Vaart jaren menig overnachting had doorgebracht. De haven van Fleetwood kent een stevige getijde delta amplitude (bekende scheepvaartterm) van ongeveer zes meter, wat maakte dat we in een drooggelegde haven arriveerde waarbij enige verbeelding nodig was om door de oogharen een voorstelling van allerhande scheepvaart te maken. Maar er was herkenning en gepast enthousiasme merkbaar wat deze detour zonder meer de moeite waard maakte.
Die boot moet je er even bij denken
Fleetwood haalt het niet bij Blackpool qua verval maar heel veel beter is het nou ook weer niet, dus voor de lunch zijn we toch echt eerst even een kwartiertje richting de volgende pleisterplaats Windermere gereden. Met een uitstekende lunch met verse ingrediënten op zak konden we het laatste uur naar Windermere overbruggen waar we de komende twee nachten zullen doorbrengen. Met als programma rust, maar dat wordt natuurlijk sowieso weer niets.
Windermere Manor, eindelijk weer een beetje op stand
Wat een goeie indruk Frank, prachtige ruimte Blackpool Tower ballroom met zoals gelezen in Wikipedia een verende vloer,nog veel mooie indrukken op jullie reis,groet van Wil in snikheet Amsterdam met op de A10 het Festival 750 jaar van diezelfde stad.
Wat een verrassing van de ballroom! Houden jullie de heatwave wel goed uit? Liefs