Vandaag stond Schotland (en het hele Gemenebest) in het teken van de uitvaart van de Queen. Naar het zich liet aanzien zou alles gesloten zijn, maar dat viel achteraf toch wel mee. In het naseizoen is het hier toch zaak nog even wat geld te verdienen, dus alles wat afhankelijk is van toeristen was toch wel voor een deel van de dag geopend. Na een prima nachtrust en ontbijt zijn we vertrokken naar Skye. Volgens menig Schotland-bezoeker het hoogtepunt van de reis, dus we waren vol goede moed. Wat meteen opviel was het aantal toeristen: Echt veel meer dan we tot dusver onderweg waren tegengekomen, met uitzondering uiteraard van Edinburgh. Aangezien de rit naar de volgende B&B slechts 1.5 uur was hebben we meteen een eerste verkenning van Skye gedaan.

Eerste stop was bij een paar Scottish Highlanders. Eigenlijk zie je ze helemaal niet zo vaak, dus ze vormen al snel een toeristische attractie. Hierna een setje watervallen, met als eerste hoogtepunt de Brides Veil Falls. Niet zozeer vanwege de watervallen, maar de Japanner die op z’n flipflops de berg ging beklimmen. Sowieso opmerkelijk dat de Aziaten er allemaal uitzien alsof ze naar Disney gaan, met keurige zondagse kleren en bijbehorende schoenen. Heel leuk op Instagram, maar niet echt praktisch in de Schotse regen en blubber. Grootste uitdaging bij deze waterval vormde het oversteken van een beek, wat ook bij ondergetekende niet meer zo soepel ging als dertig jaar geleden. Maar de foto is gemaakt!

Inmiddels was de weg weer veranderd in de bekende enkele rijbaan met uitwijkhavens, wat wel een fijn reducerende effect op het aantal toeristen heeft. Nog enkele watervallen (Lealt Falls en Mealt Falls) en een ruïne meegepakt en vervolgens koers gezet naar de B&B. Onderweg staat het Gaelic inmiddels bijna prominenter dan het Engels op de borden, en het valt op dat er werkelijk geen enkel verband waar te nemen is tussen beide benamingen. Als Schotland zelf al Alba is zegt dat ook iets over alle andere benamingen…

Alhoewel we dus een beperkte indruk hebben van Skye maakt deze de verwachtingen niet echt waar. Het is vanuit het zuiden (en dus de bewoonde wereld) de dichtstbijzijnde kennismaking met het Schotse landschap, maar vergeleken met wat er verder naar het noorden te zien valt is het meer een soort Efteling-attractiepark. Te druk, te weinig te zien en bij lange na niet zo overweldigend als de NC500. Morgen verkennen we Skye verder, misschien dat we nog tot andere inzichten komen.