Een drukke tweede dag vandaag! De eerste nacht was zoals gebruikelijk met een acht uur tijdsverschil wat onrustig met stukjes degelijk slapen en af en toe ook gewoon ouderwets naar het plafond staren. Niettemin zat de minigruppe om o-seven-hundred-sharp aan het door het hotel aangeboden typisch Amerikaanse ontbijt. Dat betekent slappe koffie, aangelengd eierpoeder, voorverpakte muffins, waterige jus d’orange en in dit specifieke geval aangevuld met vers fruit en de welbekende wafelmachine. Eigenlijk drie keer niks dus, maar we hebben er nog iets van proberen te maken.

Om acht uur zaten we in ieder geval in de auto. Deel van de opdracht van vandaag was het scoren van een Internet-SIM. Ondanks de uiterst zorgvuldige voorbereidingen (aanschaf MiFi-router plus 100GB SIM voor de USA) bleek een en ander toch niet te werken zoals voorzien. Bij het binnenrijden van Blackfoot (10:15u) was de eerste tussenstop dus bij de T-Mobile winkel. Na een intens gevecht met de T-Mobile infrastructuur lukte het de dienstdoende jongeman zowaar om ons van een werkende SIM te voorzien dus we zijn vanaf heden met zowel alle telefoons als de auto zelf weer connected.

In Blackfoot hadden we een aantal geplande stops te maken. Een van de hoogtepunten was hierbij een bezoek aan het als uiterst spectaculair bekend staande Idaho Potato Museum. En het moet gezegd, het museum stelde niet teleur. Dit museum kan zich moeiteloos scharen in het rijtje van andere iconische musea zoals het eerder door ons bezochte prikkeldraad-museum.

Museum ingang

Collectie dunschillers

Collectie pureestampers

Na dit topbezoek kwamen we geheel ongepland langs de zojuist geopende Idaho State Fair. De State Fairs kennen we vooral als een soort braderie met lokale wedstrijden betreffende de grootste pompoen, mooiste varken en snelste cowboy. We konden dit buitenkansje dus moeilijk laten lopen en we hebben hier geruime tijd doorgebracht.

State Fair 2023. In de voorbereidingen door niemand van het deelnemend comité onderschept om op de kalender te zetten.

Benodigde infrastructuur bestaat al iets langer

Veel historie. En veel goede doelen die gesteund moeten worden.

Westrijdje koe-vangen. Niet alles leek hierbij gericht op het dierenwelzijn.

Na de fair konden we ons eindelijk richten op enkele andere noodzakelijk af te vinken doelen van vandaag: Uniroyal Gal, mural en King Spud.

Uniroyal Gal. Soort Muffler Man maar dan anders. Bikini is in de loop van de jaren ingeruild voor een wat degelijker outfit. Een van de vrouwelijke deelnemers aan deze excursie heeft nog even geconstateerd dat ze oorspronkelijk een rood bikini broekje aan had.

Mural highlight van Blackfoot Idaho

Mooi klassiek reclamebord. Met potato-head

Na dit spektakel konden we koers zetten naar het hotel. Na de checkin spoedden wij ons naar de laatste toeristische attracties. Ik kan melden dat daar een Mormonenkerk, kunstmatige waterval en behoorlijk lelijk adelaar-standbeeld bij zaten. Hierna koers gezet naar de Walmart. Aangezien we de komende periode volledig teruggeworpen worden op de basis van het menselijk bestaan (lees: geen Internet en geen lunch-mogelijkheid) moest er het een en ander aan voorraad worden ingeslagen. Met een goedgevulde Yukon bij het hotel geparkeerd hebben we nog een diner bij de Snow Eagle Brewery and Grill kunnen genieten. Morgen via Grand Teton National Park naar Yellowstone!

Prima restaurant. Jammer van het gezanik dat zogenaamd geen enkele creditcard werd geaccepteerd en we dus met cash moesten betalen.