Na een nog steeds ietwat gemankeerde nachtrust besloten we om wederom het hotelontbijt minimaal een kans te geven. En het stelde ditmaal voor Amerikaanse begrippen niet teleur met onder andere een speciale omeletservice waarbij je zelf je eitje kon samenstellen. Nieuw voor ons was dat er naast de bekende wafelmachine ook een pannenkoekenautomaat (inclusief miniatuur lopende band!) beschikbaar was. Al met al niet slecht en rond 08:00 konden we de Nimitz richting Walmart dirigeren. Ja, daar waren we gisteren ook al geweest, maar we konden het niet laten om nog enkele last-minute noodzakelijkheden in te slaan. We gaan immers naar Yellowstone en zowel de persoonlijke ervaringen als de waarschuwingen op Internet maken dat we toch minimaal met een fatsoenlijk backup-plan op reis moeten. We zijn nu dus trotse eigenaren van zowel een koelbox als een plastic bear-proof container voor de overige etenswaren.

Onderweg reden we duidelijk de natuur in: Veel Bob Ross taferelen met Happy Little Trees en veel Van Dyke Brown, afgewisseld met flinke stukken door bosbranden geteisterde gebieden.

Eerste (koffie-)tussenstop was in Victor alwaar we de plaatselijke hipstertent (knotjes galore) met een bezoek vereerden. Het licht on-Amerikaanse concept met zowaar echte koffie en vers fruit sloeg blijkbaar aan want er stond een aardige rij wachtenden toen we weggingen.

Hipsterkoffie. Na ons trendsettende bezoek stonden de rijen voor de deur.

Voordat we het natuurgeweld zouden betreden was het natuurlijk nog zaak om als onderdeel van ons uitgekiende survival plan even te tanken en contant geld (cash talks) te halen. Ondanks dat de Nimitz de luchtweerstandscoefficient van een kleine Vinex woning heeft valt het verbruik nog wel mee. Veel meer dan 1500 toeren maakt-ie niet, en gekoppeld aan een fuelprice van rond de $4,50 de gallon is rijden met dit slagschip eigenlijk een koopje. Voor het contante geld hebben we voor het eerst een drive-through-ATM bezocht. De intense luiheid die hiervan afstraalt is stiekem toch ook wel weer grappig, en met een speciale SUV/truck-lane is de automaat ook nog eens precies voor het geopende autoraam gepositioneerd.

Even geld opnemen

De tocht van vandaag leidde ons vervolgens ook door het eerste National Park, Grand Teton. Aangezien het dit weekend met labour day een lang weekend voor de Amerikanen is was het er erg druk. Bij de aanblik van lange rijen geparkeerde auto’s bij de eerste bezienswaardigheid van Grand Teton (Lake Jenny) leek het er even op dat ons bezoek aan dit National Park voornamelijk uit filerijden zou gaan bestaan. Gelukkig bleek verderop dat heel Amerika slechts dit ene deel van Grand Teton voor dit weekend had uitgekozen zodat er verderop in het park voldoende ruimte was om de natuur te bewonderen en zelfs de eerste kudde bizons te spotten.

Fraaie natuur. Na een dag zie je het niet meer, maar het blijft fraai

Bizon model Grand Teton. Terwijl we hier zijn voor model Yellowstone.

Na Grand Teton zijn we Yellowstone binnengereden en aan het eind van de middag waren we bij ons hotel. Nou ja, hotel, we verblijven in ietwat gedateerde back-to-back gepositioneerde cabins die betere tijden gekend hebben. Tel daarbij op dat er geen Internet (!!!!!), geen TV en geen airco Is en de meelevende lezer zal begrijpen dat hier toch wel het uiterste van het acceptatievermogen van in ieder geval een deel van de minigruppe wordt gevraagd.  

Cabin model Hi-de-hi, hi-de-ho.

Op zich ook wel weer knus. Naar verluidt worden ze dit jaar gerenoveerd.

Van binnen viel het nog wel mee

We hebben het nog naar ons zin!

Na geïnstalleerd te zijn moest er nog gegeten worden en dat is op deze locatie ook een uitdaging. Het hotel meldde dat we om 21:30 de eerste waren en een korte blik op het menu leerde dat we dan ook nog eens minstens $200 kwijt zouden zijn. Gelukkig leverde een korte autorit een betaalbaarder alternatief op en dus werd de avond met wat burger-geweld afgesloten. Morgenochtend verkennen we Yellowstone!